Czy sposób porozumiewania się z konsumentem jest jedną z głównych cech świadczenia?

Kilka słów o właściwej wykładni art. 8 pkt 1 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta. Do wypowiedzi sprowokowała mnie propozycja interpretacji przedstawiona w wydanym przez Prezesów UKE i UOKiK dokumencie „Stanowisko dotyczące relacji ustaw Prawo telekomunikacyjne i o prawach konsumenta”.

stąd mam zdjęcie

 

Klauzule (nie)symetryczne w umowach konsumenckich (wyrok TS UE w sprawie C-472/10 Invitel a sprawa polska)

Sąd Apelacyjny w Warszawie postanowił zwrócić się do Trybunału Sprawiedliwości UE z pytaniem prejudycjalnym dotyczącym możliwości rozciągnięcia skutków orzeczenia stwierdzającego niedozwolony charakter postanowienia wzorca umownego na innych przedsiębiorców. Poniżej kilka słów o tym, co powinien odpowiedzieć Trybunał.

Carrefour porównuje ceny koszyków produktów z Biedronką i Lidlem

Carrefour, wzorem Tesco, porównuje się z dyskontami. Będzie proces?

Wprowadzenie w błąd jednego konsumenta nie jest praktyką rynkową – opinia Rzecznika Generalnego TS UE w sprawie C-388/13 UPC Magyarország kft

Udzielenie niezgodnej z prawdą informacji jednemu konsumentowi w zakresie, w jakim stanowi odosobniony przypadek, nie może być uważane za „praktykę handlowąˮ w rozumieniu dyrektywy o nr 2005/29/WE o nieuczciwych praktykach handlowych – tak słusznie stwierdził Rzecznik Generalny Nils Wahl w opinii z dnia 23 października 2014 r.

Roman Giertych i zakaz zbywania prawa do tytułu Wprost – postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie

Mam przyjemność opublikować postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2014 r., sygn. akt IV Co 119/14, który zabezpieczył roszczenie Romana Giertycha przeciwko wydawcy tygodnika Wprost ustanawiając zakaz zbywania prawa do tytułu prasowego.

Cel nakazania przedsiębiorcy publikacji decyzji Prezesa UOKiK w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów

Wpis poświęcony jest w dużej mierze odpowiedzi na jedno ważne pytanie:

Czy publikacja decyzji Prezesa UOKiK w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów musi służyć usunięciu trwających skutków naruszenia, czy też może służyć wyłącznie innym celom?

Zachęcam do podzielenia się ze mną swoimi przemyśleniami na temat zagadnień poruszanych w tym wpisie, podsyłania poglądów doktryny, orzeczeń. Mailem na ms@mslaw.pl albo w komentarzach. Wpis nie jest typowo blogerski, postarałem się wgryźć w temat dość głęboko, więc może trochę dobra wróci do mnie :). Pomysły będą wzbogacały ten wpis.

Reklama porównawcza w Ekstraklasie?

[wpis gościnny autorstwa dr Zbigniewa Pinkalskiego] 

W poprzednim tygodniu doszło przy okazji rozgrywek piłkarskiej Ekstraklasy do ciekawego i rzadko spotykanego starcia reklamowego. Sytuacja ta miała miejsce przed wyznaczonym na ubiegłą niedzielę spotkaniem pomiędzy Śląskiem Wrocław a Cracovią Kraków.

Skutki wpisania niedozwolonego postanowienia do rejestru – utrwalone obecnie orzecznictwo Sądu Najwyższego

Od 2008 r. W ostatnim orzecznictwie Sąd Najwyższy konsekwentnie odmawia rozciągnięcia mocy wiążącej wyroku uznającego postanowienia wzorca umownego za niedozwolone na przedsiębiorców innych niż pozwany. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 marca 2014 r., I CSK 20/14 stanowi jedynie niechlubny wyjątek potwierdzający tą regułę.

Nie wystarczy zostać sponsorem… O konflikcie sponsorskim przed Mundialem w Brazylii

[wpis gościnny autorstwa dr Zbigniewa Pinkalskiego]

Rozpoczynające się we czwartek Mistrzostwa Świata w Brazylii, podobnie jak wcześniejsze wielkie imprezy sportowe stworzyły szerokie pole do popisu dla twórców reklam, a także arenę dla sporów na tym tle. Bardzo ciekawym przykładem takiego sporu był „konflikt sponsorski”, do którego doszło pomiędzy Hyundai (oficjalnym sponsorem Mistrzostw Świata) oraz Volkswagen (wieloletnim sponsorem reprezentacji Brazylii w piłce nożnej). W przeciwieństwie do sytuacji, które miały miejsce w przeszłości, to działania reklamowe oficjalnego sponsora turnieju wzbudziły w tym przypadku obiekcje (reverse ambush marketing?).

Ministerstwo Sprawiedliwości planuje reformę niedozwolonych postanowień umownych

Ministerstwo Sprawiedliwości opublikowało projekt założeń reformy kontroli abstrakcyjnej niedozwolonych postanowień umownych, która zmierza do wyeliminowania patologii polegającej na zasypywaniu SOKiKu pozwami przez quasi konsumenckie stowarzyszenia (stwierdzenie z projektu założeń!) i prawników.

Kuriozalnie – do pogorszenia sytuacji „przyczyniła” się poprzednia „reforma”, która obniżyła koszty zastępstwa z 360 zł do 60 zł – w efekcie w sprawie tej samej klauzuli potrafiło wpływać kilkadziesiąt pozwów od różnych osób fizycznych, reprezentowanych przez tego samego pełnomocnika. W efekcie, liczba pozwów wniesionych do SOKiK w 2013 r. wyniosła 41016 – prawie trzy razy więcej niż w 2012 r.

Planowane zmiany miałyby wejść w życie po 1-2 latach, z wyjątkiem odebrania legitymacji procesowej czynnej konsumentom – tutaj ustawodawca przewidział zaledwie 2 tygodnie vacatio legis.

Poniżej omawiam najważniejsze zmiany z komentarzem do wybranych zagadnień.

Orange kontra Plus – utarczki reklamowe trwają

Plus znów porównuje się z Neostradą Orange – tym razem do standardowego claimu „Internet w Plusie szybszy od Neostrady” dodaje, że w przypadku internetu w Plusie nie ma „żadnych ukrytych opłat”. Zrzut ekranu ze spotu dostępnego na YouTube poniżej:

W komunikacie biura prasowego Plus tłumaczy:

Klienci Plusa nie ponoszą też żadnych ukrytych kosztów dodatkowych, typu doliczane do abonamentu co miesiąc prawie 30 zł w Neostradzie.

Jak pamiętam z dawnych czasów, to TP szczególnie nie eksponowała kosztu utrzymania łącza w swoich reklamach – a w najniższej opcji Neostrady wynosi on ponad połowę wysokości abonamentu (49 zł abonament, 29,24 zł opłata za łącze).

Mam dziwne wrażenie, że sytuacja się dużo nie zmieniła – jeśli tak, punkt dla Plusa (w ew. postępowaniu będą musieli udowodnić, że te opłaty rzeczywiście mogą być uznane za „ukryte”).

Orange może próbować zaatakować tą reklamę z uwagi na brak wyjaśnienia w reklamie na czym polegają ukryte opłaty. Reklama porównawcza powinna ułatwiać wybór konsumentowi – a w tym przypadku mamy jedynie ogólną krytykę konkurenta.

O sprawie pisałem tutaj, tutaj, tutaj i tutaj, jest też bardzo ładnie zrelacjowana na tym blogu.

Niedozwolone postanowienia umowne – Sąd Najwyższy zawęża powagę rzeczy osądzonej do pozwanego przedsiębiorcy (III CZP 73/13)

"Powaga rzeczy osądzonej nie może rozciągać się na podobne lub nawet takie same postanowienia stosowanego przez innego przedsiębiorcę w innym wzorcu” – muzyka dla uszu autorstwa Sądu Najwyższego.

Uchwałę SN z dnia 13 grudnia 2013 r. sygn. akt III CZP 73/13 publikuję tradycyjnie na końcu wpisu (jeszcze nie ukazała się na stronie SN).

Konsekwencją takiego poglądu będzie brak możliwości kwestionowania przez Prezesa UOKiK stosowania klauzul wpisanych do rejestru w wyniku postępowań przeciwko innym przedsiębiorcom – a więc również nakładania kar z tego tytułu.

SN w ww. uchwale wytrącił też przedsiębiorcom i sądom kolejny (po rozszerzonej powadze rzeczy osądzonej) argument mogący służyć ograniczeniu plagi „prokonsumenckich” stowarzyszeń stwierdzając, że:

Istnienie „uzasadnionego interesu” nie stanowi przesłanki materialnoprawnej do wytoczenia powództwa o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone.

T-Mobile v. Sferia, Skarb Państwa - MAiC i inni - postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia już dostępne

Sąd Okręgowy w Warszawie postanowieniem z dnia 18 lutego 2014 r. (sygn. akt II Co 8/14) zabezpieczył roszczenia T-Mobile Polska S.A. o stwierdzenie nieważności ugody zawartej w dniu 16 lipca 2013 r. pomiędzy Sferia S.A., Skarbem Państwa – Ministrem Administracji i Cyfryzacji i innymi. Postanowienie SO w Warszawie zostało już opublikowane na portalu orzeczeń.

Zażalenie Orange oddalone, Baśka wraca do reklam Plusa

Rok 2013 zakończył się pozytywnym akordem dla operatora sieci Plus – Sąd Apelacyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 30 grudnia 2013 r., sygn. akt I ACz 2329/13 oddalił zażalenie Orange Polska na postanowienie sądu I instancji oddalające wniosek o zabezpieczenie.

Piramida musi być piramidą

Ustawowe przesłanki określające praktykę rynkową nieuczciwą w każdych okolicznościach polegającą na stosowaniu systemów promocyjnych typu „piramida” nie wystarczają dla stwierdzenia naruszenia – konieczne jest wykazanie, że mamy do czynienia z systemem typu „piramida” – do takiego wniosku doszła Rzecznik Generalna Trybunału Sprawiedliwości UE Eleanora Sharpston w opinii przedstawionej w dniu 19 grudnia 2013 r. w sprawie C‑515/12 UAB „4finance”.

Sąd dopuścił posługiwanie się małą czcionką we wzorcach umownych

Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 8 maja 2013 r. sygn. akt VI ACa 1580/12 

uchylił decyzję Prezesa UOKiK nr RPZ 29/2010 z dnia 13 grudnia 2010 r. w części uznającej

doręczenie konsumentom wzorców umownych „w nieczytelnej formie graficznej, tj. sporządzonej bardzo małą czcionką o kolorze niebieskim” za naruszenie zbiorowych interesów konsumentów.

Jednocześnie Sąd podtrzymał decyzję w części dotyczącej działań operatora polegających na utrudnianiu wykonywania przez konsumentów prawa do wypowiedzenia umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

Treść niepublikowanego (dotąd!) wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie znajdziecie pod koniec wpisu.

Zmiana wzorców umownych – dobra passa Canal+ przed SOKiK trwa

Niedawno pisałem o wyroku SOKiK w sprawie praktyki Canal+, polegającej na informowaniu o zmianie wzorców umownych w drodze informacji zamieszczonej w magazynie wysyłanym do abonentów. Tym razem Sąd Ochrony Konkurencji Konsumentów w wyroku z dnia 13 sierpnia 2013 r. (sygn. akt XVII AmA 43/12) doszedł do wniosku, że nieuczciwej praktyki rynkowej nie stanowi następujące sformułowanie zawarte w pismach kierowanych do abonentów, którzy wypowiedzieli umowę:

„Informujemy, że rozwiązanie nastąpi zgodnie z postanowieniami jej Regulaminu. W związku z powyższym, prosimy o jak najszybszy kontakt pod specjalnie przygotowanym dla Państwa numerem telefonu… od poniedziałku do soboty w godzinach od 10:00 do 21:00. W oczekiwaniu na kontakt, łączę szczere wyrazy sympatii i szacunku”

Canal+ mógł informować o zmianie wzorców umownych w magazynie dla abonentów

Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów wyrokiem z dnia 19 września 2013 roku (sygn. akt XVII AmA 203/10) uchylił decyzję Prezesa UOKiK Nr 7/2010, który zakwestionował zamieszczenie przez Canal+ Cyfrowy sp. z o.o. informacji o planowanych zmianach we wzorcach umownych w przesłanym konsumentom Magazynie Abonentów Cyfra+ „PLUS+”.

 
Źródło
 

Ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym - pierwsza zmiana po ponad 5 latach

Ustawa o prawach konsumentów zmieni ustawę o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym (upnpr). Zgodnie z projektem z dnia 5 grudnia 2013 r., praktyki rynkowe wprowadzające w błąd, agresywne praktyki rynkowe oraz stosowanie sprzecznego z prawem kodeksu dobrych praktyk nie będą podlegały ocenie w świetle przesłanek „dużej” klauzuli generalnej (dobre obyczaje i istotne zniekształcenie).