Reklamacje do ESKK tylko w terminie 7 dni (Decyzja Nr RPZ 4/2012 z 30 marca 2012 r.)

Prezes UOKiK uznał, że zamieszczenie we wzorcu umownym postanowienia wyznaczającego 7-dniowym termin na zgłaszanie reklamacji stanowi praktykę rynkową wprowadzającą w błąd (Decyzja Nr RPZ 4/2012 z 30 marca 2012 r. w sprawie Europejskiej Szkoły Kształcenia Korespondencyjnego).

Opis praktyki:

zamieszczanie we wzorcu o nazwie: „Zasady współpracy” postanowienia o treści: „Jeśli Twoja reklamacja dotyczy wad nadesłanych Ci materiałów, powinieneś ją zgłosić w terminie 7 dni od ich otrzymania poprzez odesłanie do ESKK uszkodzonych egzemplarzy wraz z pisemną informacją dotyczącą wady”

Prezes Urzędu stwierdził, że powyższe postanowienie:

może wprowadzać konsumentów w błąd co do terminu do złożenia reklamacji z tytułu niezgodności towaru z umową poprzez sugerowanie, wbrew treści art. 9 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2002 r., Nr 141, poz. 1176 ze zm.), że konsument ma zaledwie 7 dni na zgłoszenie reklamacji

Zgodnie z cytowanymi przepisami konsument może zgłaszać „reklamację” w zdecydowanie dłuższych terminach:

Art. 9. 1. Kupujący traci uprawnienia przewidziane w art. 8, jeżeli przed upływem dwóch miesięcy od stwierdzenia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową nie zawiadomi o tym sprzedawcy. Do zachowania terminu wystarczy wysłanie zawiadomienia przed jego upływem.

2. Minister właściwy do spraw gospodarki w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rolnictwa po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów określi, w drodze rozporządzenia, dla towarów żywnościowych krótsze terminy zawiadomienia, mając na względzie trwałość tych towarów.

Art. 10. 1. Sprzedawca odpowiada za niezgodność towaru konsumpcyjnego z umową jedynie w przypadku jej stwierdzenia przed upływem dwóch lat od wydania tego towaru kupującemu; termin ten biegnie na nowo w razie wymiany towaru. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest rzecz używana, strony mogą ten termin skrócić, jednakże nie poniżej jednego roku.

2. Roszczenia kupującego określone w art. 8 przedawniają się z upływem roku od stwierdzenia przez kupującego niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową; przedawnienie nie może się skończyć przed upływem terminu określonego w ust. 1. W takim samym terminie wygasa uprawnienie do odstąpienia od umowy.

3. Zawiadomienie sprzedawcy o niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową przerywa bieg przedawnienia. Przedawnienie nie biegnie w czasie wykonywania naprawy lub wymiany oraz prowadzenia przez strony, nie dłużej jednak niż przez trzy miesiące, rokowań w celu ugodowego załatwienia sprawy.

4. Upływ powyższych terminów nie wyłącza wykonania uprawnień wynikających z niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową, jeżeli sprzedawca w chwili zawarcia umowy wiedział o niezgodności i nie zwrócił na to uwagi kupującego.

Kwalifikacja prawna:

art. 5 ust. 1 i 3 pkt 4 w zw. z art. 4 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym:

Art. 4. 1. Praktyka rynkowa stosowana przez przedsiębiorców wobec konsumentów jest nieuczciwa, jeżeli jest sprzeczna z dobrymi obyczajami i w istotny sposób zniekształca lub może zniekształcić zachowanie rynkowe przeciętnego konsumenta przed zawarciem umowy dotyczącej produktu, w trakcie jej zawierania lub po jej zawarciu.

[…]

Art. 5. 1. Praktykę rynkową uznaje się za działanie wprowadzające w błąd, jeżeli działanie to w jakikolwiek sposób powoduje lub może powodować podjęcie przez przeciętnego konsumenta decyzji dotyczącej umowy, której inaczej by nie podjął.

[…]

3. Wprowadzające w błąd działanie może w szczególności dotyczyć:

[…]

4) praw konsumenta, w szczególności prawa do naprawy lub wymiany produktu na nowy albo prawa do obniżenia ceny lub do odstąpienia od umowy;

Komentarz:

Znowu popularny ostatnio zabieg UOKiK, czyli uznanie postanowienia wzorca umownego, które nie zostało wpisane do rejestru niedozwolonych klauzul, za nieuczciwą praktykę rynkową (więcej we wcześniejszym wpisie).

Przedmiotowa klauzula to problem dość powszechny – co często wynika z kopiowania regulaminów przez przedsiębiorców (a czasem też przez prawników)...