"Powaga rzeczy osądzonej nie może rozciągać
się na podobne lub nawet takie same postanowienia stosowanego przez innego
przedsiębiorcę w innym wzorcu” – muzyka dla uszu autorstwa Sądu
Najwyższego.
Uchwałę SN z
dnia 13 grudnia 2013 r. sygn. akt III CZP 73/13
publikuję tradycyjnie na końcu wpisu (jeszcze nie ukazała się na stronie SN).
Konsekwencją
takiego poglądu będzie brak możliwości kwestionowania przez
Prezesa UOKiK stosowania klauzul wpisanych do rejestru w wyniku postępowań
przeciwko innym przedsiębiorcom – a więc również nakładania kar z tego tytułu.
SN w ww.
uchwale wytrącił też przedsiębiorcom i sądom kolejny (po rozszerzonej powadze
rzeczy osądzonej) argument mogący służyć ograniczeniu plagi „prokonsumenckich”
stowarzyszeń stwierdzając, że:
Istnienie „uzasadnionego
interesu” nie stanowi przesłanki materialnoprawnej do wytoczenia powództwa o
uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone.